Będąc na urlopie w okolicach Marmaris w Turcji warto wybrać się na całodniową wycieczkę na Zółwią Wyspę i w drodze na nią obejrzeć Groby Licyjskie. Zachowało się ich ponad 1080 co pozwala sobie wyobrazić potęgę Licyjczyków. Zwiedzanie to jest dość przyjemne, gdyż pomimo pasującego wokół skwaru my możemy delektować się lekkim zefirkiem który nas otacza w czasie przyjemnego rejsu łodzią. Wracając do głównego tematu a mianowicie do słynnych grobowców skalnych, należy wspomnieć, iż Licyjczycy wierzyli, że po śmierci ich dusza będzie przeniesiona ,,w lepszy świat" przez demona w postaci ptaka.
Z tego powodu swoje nagrobki umieszczali na szczytach gór, tak aby nie zapomniał o nich wielki demon. Część z tych grobowców do dnia dzisiejszego przetrwała i swoim wyglądem przyciągają turystów. Groby te z daleka wyglądają jak fronty jakiś świątyń. Nic dziwnego skoro okres hellenistyczny odcisnął na tych ziemiach swoje piętno. Licja swego czasu była zdominowana przez Greków i językiem urzędowym był grecki. Wówczas to powstała pierwsza demokratyczna organizacja zrzeszająca pobliskie miasta. Co wyróżnia Groby Licyjskie? Przede wszystkim to, iż były one usytuowane
w obrębie danego miasta, tak aby żywi mieszkańcy pamiętali o tych co
odeszli. Grobowce te stały się integralną częścią miasta.
Zapewne wszystkim znana jest w mniejszym czy większym stopniu mitologia Greków, ja pragnę tylko przypomnieć, iż synem Zeusa był Sarpedon, któremu przypisuje się założenie Licji. Brał on udział w bitwie pod Troją. Są dwie wersje jego śmierci. Jedna mówi, że właśnie w tej wojnie poległ w walce z Patroklosem. Następnie został pochowany w licyjskiej ziemi jako bohater wojenny. Inna wspomina, że po kłótni ze swoim bratem Minosem uciekł z Krety do Azji Mniejszej gdzie został królem.
Jeśli zainteresował Państwa nasz artykuł o grobach licyjskich zachęcamy do odwiedzenia już na wiosnę malowniczej Turcji.